۱۳۸۶ آبان ۲۱, دوشنبه

عشقی به یک طفلک








مصاحبه تکرار نشدنی که مرد بزرگ ادبیات وسینمای ایران، ابراهیم گلستان، رو در برابر بزرگمرد روزنامه نگاری کشور، مسعود بهنود قرار می ده. شاید بی اغراق نباشه بگم که این ویدئو از ارزشمندترین فیلم هایی که تو عمرم دیدم

1-به کارگیری اصطلاح "فکر پاک" از جانب گلستان سخت مجذوبم کرد.همین ایده هست که سازنده همان هنر متعالی ریشه دار دراندیشه های چپ گلستان است. مخلص کلام زیبایی شناسی در مکتب فرانکفورت

2-از گلستان نمی شود گذشت بی یاد عاشق بودنش به فروغ فرخزاد، تا جایی که با مرگ شاعر دل از وطن و لیلی و کاوه به یکجا کند.اگرچه دل خوشی از "یک بوس کوچولو" فرمان آرا در تقبیح گلستان ندارم اما یک صحنه از فیلم برای یک عمرم کافی بود. جایی که گلستان تمثیلی(سعدی فیلم و رضا کیانیان هنرپیشه) در برابر دخترش(معتمد آریا که به جای لیلی روزنامه نگار مشغول گالری نقاشی داری در فیلم است)گذشته را بیاد می آورد و فقط یک اشاره می شود که با شنیدن خبر تصادف(بی آنکه در فیلم اشاره ای به فروغ شود فقط اشاره تلویحی به تصادف معشوق و بس)، چمدان بسته و ترک دیار می کند. عظمت این عشق در آن لحظه نهفته است که رضا کیانیان با مشت بر سر پیشانی می کوبد
اما امشب بزرگتر از آن دیدم، زمانی که گلستان از پرسوناژ های "اسرار گنج دره جنی" و سمبولیزم حاکم بر خط داستان می گفت، بهنود زیرکانه گفت: و شاعر
پاسخ گلستان به این عاشقی چنین بود: طفلک