۱۳۸۷ فروردین ۱۱, یکشنبه

استقلال، آزادی، جمهوری اصلاحی


انتخابات پنجاه و هشت. عکس رو ازین وبلاگ کش رفتم

خیلی بی ربط: یک بشر مزخرف دو هفته پیش آنچنان رید به ایمیلم و هکم کرد که یه مدت دچار سندرم تنفر از اینترنت شدم. اما امروز دیدن یه فیلم هرچند قدیمی از تورناتوره سر حالم آورد. رنج عجیبی می برم از بی فیلمی، محصور در مملکت ابلهان که سرتا تهش فقط کس شعر های هالیوود پیدا می شه
بی ربط: خوشمان آمد، ج.ا. رفتار عاقلانه در برابر فیلم این هلندیه نشون داد. همش نگران بودم اشتباه آیات شیطانی تکرار شه. کپی بسیار ضعیف سلمان رشدی از مرشد و مارگاریتای بولگاکف با طعم اسلامیش رو آنچنان با هوچی بازی مطرح کردند که آثار مخربش رو هنوز باید ملت بدبخت به دوش بکشن


با ربط: پدرم سی سال قبل قاطی نود و هشت درصد دیگه از آدمای این مملکت به جمهوری اسلامی رای داد. اما بر خلاف خیلی از هم نسلاش و علیرغم اجحاف هایی که به دلیل ناسالمی سیستم علیه اش اعمال شده، تا حالا از زیر رایی که داده در نرفته و هیچ وقت اظهار پشیمونی یا بدتر از اون ادعای گول خوردن از طرف موج سواران انقلاب اجتماعی پنجاه و هفت رو نکرده
این مرد از یک خانواده کاملا مذهبی برآمده، با مادری متعلق به سنتی ترین لایه های جامعه: بازار و پدری از طایفه صنعتگر. در محیطی رشد می کند که به دلیل اعتبار پدربزرگ مادری، راه به بیت عظمای شیراز دارد. از طرفی تحت تاثیر عرفان مسلکی به ارث رسیده از پدری است که برادرش مدیریت یک مدرسه را رها کرده، در یک اتاق که با دست خود در انتهای حیاط بنا کرده، به عشق حضرت حق طلبگی پیشه کرده. پدرم در آن محیط رشد کرد و بی اغراق با تمام زوایای آشکار و پنهان مذهب دست و پنجه نرم کرد. دل به احکام مکارم سپرد، مو به مو رساله ها را از بر کرد، قرآن را چنان آموخت که هنوز که هنوز است مادر استادها دیده ام مرجع اول و آخرش اوست.شاید عجیب بنماید برای ما که توی گوشمان خوانده اند ولایت فقیه من درآوردی این حکومت است، اما پدر مرا آموخته بودند که حکومت حق نائبان برحق امام غایب است و این تاج بر سران غاصبانند الا صفویان که به نیابت از اعظم زمان حکومت می کردند
پدرم تعریف می کرد از عید فطر پنجاه و هفت و نماز جمعه ای که سلامش تا سرنگونی یک شاهنشاهی به طول انجامید. روزی که به چشم خود دید مردمانی یا بهتر بگویم زنان محجبه ای که پشت سر هادی غفاری فریاد می زدند استقلال آزادی حکومت اسلامی
حالا خوشحالم که پدران ما بودند که امروز جمهوری اسلامی است نه آنچه دیگری