۱۳۸۶ تیر ۸, جمعه

چرا با صیغه مخالف نیستم

نمی خوام از مزایای صیغه در ارضای غرایز جنسی و این تیپ توجیهات مذهبی صیغه دفاع کنم، که به جای خودشون وصرفا در حیطه بچه مذهبی ها قبولشون دارم
همسایم دخترکی از آسیای میانه بود. شبی ناخواسته به مکالمش با تلفن گوش دادم، بحثی بود بر سر یک قرارداد. ظاهرا صاحبکار مدعی بود که دخترک مفاد قرارداد را نقض کرده. موضوع این قرارداد چیزی نبود جز فاحشگی رسمی و علت نقض آن مشاهده دختر با مرد دیگری به غیر از صاحبکارش بود
از این تیپ قراردادها در دبی فراوونه. طرف اصلی مردانی از اروپا (به خصوص اروپای شرقی) هستند: مرد به مدت 6 ماه با تامین هزینه و حقوق زن، به شرط تمکین کامل و انحصاری شدن زن، جای خوب و مطمئن برای آلتش پیدا می کنه. تو دبی کسی به این قراردادها اعتراض نمی کنه و اونارو ضد حقوق بشر نمی دونه، ولی تو ایران همه دادشون درومده که صیغه چه صیغه ایه
واقعیت اینه که محدودیتای اجتماعی ایران در کنار عوامل ژنتیکی دست به دست هم داده تا ما مردای ایرانی، زنا رو صرفا به چشم چهار برجستگی و دو فرو رفتگی متحرک نگاه کنیم. این مساله مجرد و متاهل هم سرش نمیشه، چه بسا مردای متاهل دست بقیه رو از پشت بستن. این طرز فکر و مشکلاتی مثل کمبود مکان، آموزش....باعث شده عمل جنسی توام با استرس، ریسک بالا و ... همراه شه و نهایتا به یه فاجعه تبدیل شه.تو نازیبا بودن این طرز فکر شکی نیست. ولی بهتر نیست با ضابطه مند و تعهدآور کردنش، ازین فاجعه بودن درش آورد
حالا که مردای متاهل ایرانی تو هر فرصتی کار خودشون رو می کنن، زنای مظلومشونم با اینکه می فهمن دم نمی زنن، چرا نباید روابط نامشروع رو شناسنامه دار نکرد تا ریسک بیماریها کمتر شه
حالا که مجردا افتخارشون کشیدن لقب "بکن دررو" پشت سرشونه، چرا نباید یه جا یقشونو گرفت و متعهدشون کرد. تا شاید جدی تر به این مقوله نگاه کنن